TROPY PRAGADÓW I PIEKŁO, CZYLI CO KRYJĄ ŚWIĘTOKRZYSKIE LASY

To wyprawa dla osób dorosłych, gotowych na dłuższe przejścia po trasach z krótkimi, ale znacznymi przewyższeniami.

Ścieżka edukacyjna Bysiów, autor: archiwum ORWLP
Zbiornik retencyjny na ścieżce eukacyjnej Bysiów, autor: archiwum ORWLP
Wejście do Rezerwatu "Gagaty Sołtykowskie", autor: archiwum ORWLP
Rezerwat "Gagaty Sołtykowskie", autor: archiwum ORWLP
Rezerwat "Gagaty Sołtykowskie", autor: archiwum ORWLP
 Rezerwat "Gagaty Sołtykowskie", autor: archiwum ORWLP
Teren wokół Dębu Bartek, autor: archiwum ORWLP
Dab Bartek, autor: archiwum ORWLP
Roślinność przy pomniku Skałki Piekło, autor: archiwum ORWLP
Jaskinia Piekło, autor: archiwum ORWLP
Jaskinia Piekło, autor: archiwum ORWLP
Rzeźba przy Jaskini Piekło, autor: archiwum ORWLP
Widok z Góry Miedzianka, autor: archiwum ORWLP
autor: archiwum ORWLP
autor: archiwum ORWLP
Poprzedni slajd
Następny slajd

Dlaczego tutaj?

Województwo świętokrzyskie poleca się szczególnie miłośnikom geologii. My polecamy połączenie geologii z lasami w doborowym towarzystwie dilofozaurów, legendarnego Dębu Bartek oraz Piekła. Na zakończenie rzut okiem z Miedzianki, nad lasami, na Zamek w Chęcinach. Świętokrzyskie czas zacząć!

Informacje o wyprawie

Czas wyprawy:
3 dni
Noclegi:
Pokój gościnny Bysiów, Bysiów 1, 97-570 Przedbórz
Liczba kilometrów do przejścia łącznie:
14 km
Liczba kilometrów do przejechania łącznie:
224 km
Sugerowana liczba osób na wyprawie:
2

Obiekty wymagające rezerwacji

Pokój gościnny Bysiów, Bysiów 1, 97-570 Przedbórz

Propozycja programu wyprawy

Ścieżka edukacyjna Bysiów

  • Długość ścieżki w jedną stronę: 3km. Ścieżka składa się z czterech przystanków tematycznych oznaczonych tablicami edukacyjnymi I -„Las", II „Gospodarka leśna", III –„Ochrona przyrody", IV – „Zagrożenia i ochrona lasu"
  • Źródło: https://czaswlas.pl/obiekty/?p=2&id_obiekt=33533

Rezerwat Gagaty Sołtykowskie

  • Rezerwat utworzono zarządzeniem Ministra Środowiska w 1997 roku na miejscu dawnej odkrywki gliny ceramicznej, z której w pobliskiej cegielni wyrabiano cegłę. Nazwa rezerwatu pochodzi od występujących w nim gagatów – czarnej, smolistej odmiany węgla brunatnego
  • W latach pracy cegielni (do 1977 r.) górnicy kopiący glinę ceramiczną stosowali zimą gagat jako opał do koksowników by ogrzać się przy pracy. Po odkryciu walorów dekoracyjnych gagatów sołtykowskich, co zbiegło się w czasie ze wzrostu zainteresowania zbieractwem kamieni dekoracyjnych w latach osiemdziesiątych XX wieku, rozpoczęła się ich „dzika” eksploatacja. Zakończyło ją dopiero utworzenie rezerwatu
  • Rezerwat chroni odsłonięcie geologiczne z zapisem paleośrodowiska rzecznego i jeziorno-bagiennego najwcześniejszej jury (około 201 milionów lat temu) oraz unikalne ślady wegetacji roślinnej i działalności życia jurajskich zwierząt, w tym zwłaszcza dinozaurów.
  • Źródło: http://geoportal.pgi.gov.pl/zrozumiec_ziemie/wycieczki/swietokrzyskie_1/dzien_V/punkt_5_3

Dąb Bartek – Pomnik przyrody i miejsce turystyczno-edukacyjne

  • Dąb „Bartek” - wiek: ok 700 lat, obwód (na wysokości 130 cm): 324 cm, wysokość: ok 28,5 m. Najstarsze drzewo w województwie i jeden z najstarszych dębów w kraju. Pomnik przyrody rośnie w miejscowości Zagnańsk przy szosie Zagnańsk – Samsonów. „Bartek” posiada imponujące wymiary. Obwód pnia na wysokości 1,30 m wynosi 10,90 m, a rzut korony zajmuje powierzchnię około 604 m2. Ze względu na wiek i rozmiary drzewo zabezpieczone jest 15 podporami
  • Teren wokół „Bartka” jest zagospodarowany, znajdziemy tu ścieżkę wyposażoną w tablice edukacyjne oraz wiatę z miejscem na odpoczynek. Tuż obok „Bartka”, przy głównej drodze znajduje się aleja będąca pomnikiem przyrody ożywionej. Na odcinku 220 m rośnie około 50 drzew – klonów, lip, jesionów i grochodrzewów oraz 2 modrzewie polskie
  • Więcej informacji na temat Dębu Bartek można uzyskać na stronie internetowej: http://www.dabbarteknaszwspolnyznajomy.pl/
  • Źródło: https://czaswlas.pl/obiekty/?p=2&id_obiekt=17231 i https://czaswlas.pl/obiekty/?p=2&id_obiekt=23739

Pomnik przyrody Skałki Piekło

  • Pomnik przyrody nieożywionej Skałki Piekło - garb morfologiczny o długości 100 m i rozciągłości WNW-ESE, znajdujący w szczytowej partii wzniesienia; w obrębie liczne występy i ścianki skalne, baszty zbudowane z piaskowców płytowych
  • Obiekt jest położony pomiędzy wioskami Niebo i Piekło i przechodzi koło niego niebieski szlak pieszy ze Skarżyska-Kamiennej Pogorzałe do Kużniaków o długości 81 km oraz czerwony szlak pieszy "Piekielny szlak" z Piekła do Nieba o długości ok. 250 km
  • Źródło: https://czaswlas.pl/obiekty/?p=2&id_obiekt=17551

Rezerwat „Piekiełko Szkuckie”

  • Rezerwat o pow. 2,5 ha położony jest w pobliżu miejscowości Szkucin. Obejmuje grupę skał – zlepieńców dolnojurajskich (czyli skał osadowych pochodzących z czasów dinozaurów) wraz z lasem mieszanym z pomnikowymi sosnami i dębami. Charakterystyczna struktura – twardsze otoczaki otoczone są piaszczystą, podatną na erozję, spoiną
  • Źródło: https://rudamaleniecka.pl/pl/dla_turystow/warto_zobaczyc/)

Jaskinia Piekło

  • Jaskinia Piekło pod Skibami – jaskinia położona na północno-zachodnim stoku Góry Żakowej w Paśmie Zelejowskim, na wschód od Gałęzic. Łączna długość jaskini wynosi 57 metrów, z czego główny korytarz liczy 20 m. Do wnętrza prowadzą 4 otwory – duży, główny, przez który można łatwo dostać się do środka oraz 3 mniejsze o niewielkiej średnicy. Niedaleko głównego wejścia znajduje się niespełna metrowej głębokości zagłębienie, które prawdopodobnie powstało po zasypaniu szybu górniczego
  • Teren wokół jaskini, wchodzący w skład rezerwatu Góra Żakowa, na przestrzeni od XV do XVII wieku był miejscem poszukiwań rud srebra i ołowiu
  • W 1954 roku jaskinię objęto ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej
  • Jaskinia posiada bardzo ubogą szatę naciekową składającą się z kilku wystąpień polewy kalcytowej. Jaskinia, a w szczególności jej wąskie i trudno dostępne boczne korytarze są zamieszkane przez nietoperze, wśród których można wymienić następujące gatunki: nocek duży, mroczek późny, gacek szary i mopek zachodni. Znaleźć tu można także niektóre gatunki pająków
  • Koło jaskini przechodzi szlak turystyczny niebieski szlak turystyczny prowadzący z Chęcin do Łagowa
  • Nazwę Piekło okoliczna ludność nadała jaskini już w XVIII wieku. Według legendy, z jej czeluści miały wylatywać diabły, by zło na świecie czynić. Jaskini Piekło swoją nazwę zawdzięcza odległy o 7 km Raj.
  • Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Jaskinia_Piek%C5%82o_pod_Skibami )

Rezerwat przyrody Góra Miedzianka

  • Góra Miedzianka to charakterystyczne, widoczne z daleka wzniesienie o wysokości 356 m npm. Od XIV wieku wydobywano na Miedziance rudy zawierające ok. 50% miedzi. Rezerwat o powierzchni 25 hektarów, utworzony w 1958 roku
  • Cel ochrony: „Zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych obszaru o wyjątkowych walorach krajobrazowych, obejmującego najwyższe wzniesienie w Górach Chęcińskich, na którym znajduje się jedyne w Polsce stanowisko rzadko spotykanych minerałów, zwierząt i roślin oraz w celu zachowania istniejących na tym obszarze śladów dawnych prac górniczych, mających duże znaczenie dla historii kultury materialnej”
  • W kopalniach Miedzianki wydobywano chalkopiryt, malachit, azuryt, a także odkryte przez J. Morozewicza: miedziankit, staszicyt i lubeckit. Rudy miedzi przetapiane były między innymi w hucie w pobliskim Polichnie. Pozostałością eksploatacji górniczej są szyby i sztolnie. Na Miedziance znajduje się kilka jaskiń i schronisk skalnych, niektóre o znacznych długościach, na przykład jaskinia w sztolni Zofia o długości 279 metrów. Na zboczach Miedzianki występują leje i kieszenie krasowe. Roślinność stanowią krzewy tarniny, dzikiej róży, berberysu i jałowca
  • Wierzchołek wzniesienia to doskonały punkt widokowy na okolicę
  • Źródło: http://swietokrzyskie.pl/atrakcje/rezerwaty-przyrody/rezerwat-przyrody-gora-miedzianka/)

Informacja o wyprawie

Pokój gościnny Bysiów
65 zł /os/dobę (źr.: kontakt telefoniczny wrzesień 2024 r.)
*Łącznie: 260 zł dla dwóch osób (bez kosztów paliwa i wyżywienia).
* Koszt łącznie nie zawiera m.in. kosztów paliwa i kosztów obiadu (nr kat. WSL2023022DOR, akt. 09.2024)
Widok z Góry Miedzianka, autor: archiwum ORWLP