Pomnik przyrody: Dąb szypułkowy (Quercus robur) "Domejko".
Wysokość: 30 m.
Obwód: 4,40 m.
Numer ewidencyjny: 109.
Rok powołania: 1968.
Dok. pow.: Dec. WRN w Olsztynie nr 344/68 z 26.06.1968 r.

Położenie:
Szerokość geograficzna: 54°   3' 11.293" N
Długość geograficzna:    21° 47' 43.836" E

Powiat - giżycki
Gmina - Giżycko
Leśnictwo - Zielony Dwór, oddz. 19 l.

Domejko i Dowejko.

Poniżej znajdują się fragmenty z IV księgi "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza o sporze Domejki i Dowejki.

Wojski głos zabrał: [...]
Pamiętam, za mych czasów żyło dwóch sąsiadów,
Oba ludzie uczciwi, szlachta z prapradziadów,
Mieszkali po dwóch stronach nad rzeką Wilejką,
Jeden zwał się Domejko, a drugi Dowejko.
Do niedźwiedzicy oba razem wystrzelili:
Kto zabił, trudno dociec; strasznie się kłócili
I przysięgli strzelać się przez niedźwiedzią skórę:
To mi to po szlachecku, prawie rura w rurę. [...]

Ledwie dniało, już z jednej strony taradejką
Jedzie Doweyko, z drugiej na koniu Domeyko.
Patrzą, aż tu przez rzekę leży most kosmaty,
Pas ze skóry niedźwiedziej, porzniętej na szmaty.
Postawiłem Doweykę na źwierza ogonie
Z jednej strony, Domeykę zaś po drugiej stronie:
„Pukajcie teraz — rzekłem — choć przez całe życie,
Lecz póty was nie spuszczę, aż się pogodzicie”.
Oni w złość; a tu szlachta kładnie się na ziemi
Od śmiechu, a ja z księdzem słowy poważnemi
Nuż im z Ewangelii, z statutów dowodzić;
Nie ma rady: śmieli się i musieli zgodzić.
„Spór ich potem w dozgonną przyjaźń się zamienił,
I Doweyko się z siostrą Domeyki ożenił;
Domeyko pojął siostrę szwagra, Doweykównę,
Podzielili majątek na dwie części równe,
A w miejscu, gdzie się zdarzył tak dziwny przypadek,
Pobudowawszy karczmę, nazwali Niedźwiadek”.